"des de que ens han robat les paraules no podem dir més que mentides."

diumenge, 24 de febrer del 2019

entonces se trataba de empezar
así, sin más 
empezar.
 y dejar que as palabras fuesen brollando a ver si de algun extraño matrimonio alguna encricijada lograba nombrar. de forma accidental o forzada.

aprenderse para después saberse para un poquito más tarde olvidarse porque ese ya uno dejó de existir es otro y el recuerdo de lo que sabíamos de aquel ya no es casi nada o sólo muy poco de lo que es este ahora extraño al cual pertenecemos. des cubrirse des nombrarse des nudarse. 
pero hace frío

tengo que darme al menos más de 20 minutos al día. al menos más de una hora para sentarme aquí a rebuscarme a interrogarme y qué me pasa. 

tengo que hacerlo o no. pero debería hacerlo tal vez. 

es patético pero se que ese a quien espío cada noche antes de ir a dormir quiere tenerte cerca para tener a alguien a quien culpar de su fracaso. 

imaginarme peor de lo que soy es un falso alivio a veces demasiado complicado.