"des de que ens han robat les paraules no podem dir més que mentides."

dilluns, 26 de juliol del 2010

a mares

quiero amar
preciso amar
deseo amar.

llevo siglos repitiendo letanías-pasos rotos-esperanzas
llevo siglos esperando estar en el lugar preciso
creando oportunidades fantásticas que al final son eso:
fantásticas.

ahora que abandono el café
ahora que tu recuerdo va cubriéndose de un cielo plomizo
ahora que te enseñé los mejores rincones de Barcelona
y ya no tengo donde huir

tengo frío y tiemblo.

-y dejo una ventana abierta, por si un día se te ocurre volver-

dissabte, 10 de juliol del 2010

verdades dichas des de demasiado lejos

vives una impostura.
habitas la impostura que recreas y en la que te complaces sempiterna.

eres una impostura.

lo sabes,
lo sientes,

y te maldices lentamente y despacito por ello.
y yo me odio por darle a esa mentira una y otra y otra
nueva
oportunidad,
por mentirme y que esa oportunidad, en realidad,
me la esté dando a mi.
por mentirme
y por dármela
y mentirme
me odio.

dilluns, 5 de juliol del 2010

potencias y voluntades

tu ausencia
tu abandono
tu nada
corre-se agita-vuela doblando esquinas y crepitando cigarros que siempre quiero dejar de fumar

pero no puedo.

yo quisiera, bien, tal vez quisiera poder poder relegarte a un trocito de mi historia y permitir que tu imagen se vaya diluyendo tranquilamente y sin dolor ni odio

pero no puedo.

me cuesta imposibles
me cuesta eternos
me cuesta des de que tengo o creo que tengo uso de mi sin-razón
poder despertar sin ti-poder nombrarte sin ti-poder tener a esta pequeña criatura sin tus piernas ni tus brazos

pero no puedo.

aunque te aseguro compañero
que es eso lo que quiero.

dissabte, 3 de juliol del 2010

dolores y ausencias

el dolor que más me duele
sigue siendo
este que ya no siento.